“Mijn moeder heeft Alzheimer en ze gaat nu toch hard achteruit. De mooie momenten die we nu nog samen hebben wil ik niet verloren laten gaan. Wil jij ze voor me vastleggen op de gevoelige plaat?” Met dit bijzondere verzoek klopte mijn vriendin Ingrid bij me aan.
Ik heb geen moment spijt gehad van de twee ochtenden die we samen met haar moeder Jane in het verzorgtehuis doorbrachten. We praatten, we lachten, we snoepten van frambozen, keken foto’s en voerden de geitjes. En bij vertrek pinkten we een dikke traan weg.
Het verhaal van Ingrids moeder ving ik uiteindelijk in woord en beeld. Het werd een klein boekje met de titel ‘Momenten met Jane’. Niet alleen Ingrid, ook andere mensen met ervaringen met dementie, worden er stil van. Een groter compliment kun je niet krijgen.
